Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Onderploegen]

ONDERPLOEGEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. onder en ploegen: ik ploegde onder, heb onderge-

[p. 441]

ploegd. Door ploegen onder de aarde brengen: den mest onderploegen. Van hier: onderploeging.