[Onderhandeling]
ONDERHANDELING, z.n., vr., der, of van de onderhandeling; meerv. onderhandelingen Een gesprek, waardoor men eenige strijdigheden minzaam zoekt weg te nemen, hetzij voor zich zelven, hetzij tusschen twee oneenige partijen: de onderhandeling is afgebroken. In onderhandeling treden. Van het werkw. onderhandelen, dat weinig voorkomt. Voor dit naamw. gebruikt Hooft ook onderhandel: een verdragh van den onderhandel te hervatten. Dit woord duldt geen meerv. Zie ing.
Auteursrechtvrij