Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Once]

ONCE, (ons) z.n., vr. en o., der - van de of het once; meerv. oncen. Twee lood. Van het lat. uncia. Uncia was, bij de Rom., een deel van twaalf gelijke deelen, die te zamen een pond uitmaakten. Van hier, dat de apothekers, wier pond twaalf oncen weegt, dit woord

[p. 414]

nog gebruiken voor een twaalfde gedeelte van een ligt pond. Poot spelt ons: een ons van boete voor een pondt.