Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Onberuchtigd]

ONBERUCHTIGD, bijv. n. en bijw., zonder trappen van vergrooting. Van on en beruchtigd. Onbeschuldigd, onaangeklaagd, onbetigt: onberuchtigde waaraftige mans. Land. van Westwold.