Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Onberoerlijk]

ONBEROERLIJK, onberoerelijk, bijv. n. en bijw., onberoerlijker, onberoerlijkst. Van on en beroerlijk. Niet beroerlijk: een onberoerlijke grondslag. Doch voor ontilbaar, anders onroerend, heeft het geene vergrooting.