Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[p. 405]

[Onbekeerd]

ONBEKEERD, bijv. n en bijw., zonder trappen van vergrooting. Van on en bekeerd. Niet bekeerd, onverbeterd, die den weg der zonden nog niet verlaten heeft. Wijders: onbekeerlijk, onbekeerlijkheid, onbekeerzaam, onbekeerzaamheid. Vond.