Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Onaflatelijk]

ONAFLATELIJK, bijv. n. en bijw., onaflatelijker, onaflatelijkst. Van on en aflatelijk. Zonder af te laten, zonder na te laten, en daarin gegrond. Hier is ook een zameng. deelw. onaflatende in gebruik: met onaflatende aandacht.