[Omzwieren]
OMZWIEREN, onz. en bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. om en zwieren: ik zwierde om, heb en ben omgezwierd. Onz., met hebben; eene dwarlende beweging hier en daar maken: op het ijs met schaatsen omzwieren. Rondom iets zwieren; met zijn: den kloot der aerde omzwieren met een schip. Vond. Die om den mensch staeg omzwiert als een leeuw. De Deck. Bedr., met eenen omzwier draaijen: schoon hij al de leden ommeswiert. Cats. Waerom mach desen mensch de leden ommeswieren. Dezelfde.