Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Omsteken]

OMSTEKEN, bedr. w., ongelijkvl. Van het scheidb. voorz. om en steken: ik stak om, heb omgestoken. Anders steken. J. Cats gebruikt het voor omstooten: nu dat een plompe meyt u glasen ommesteeckt.