Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Omsnuffen]

OMSNUFFEN, (omsnoffen) onz. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. om en snuffen: ik snufte om, heb omgesnuft. Snuivend omrieken: noch snuft zijn hazewint eens om. Vond.