Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Omschrempen]

OMSCHREMPEN, bedr. w, gelijkvl. Van het scheidb. voorz. om en schrempen: ik schrempte om, heb omgeschrempt. Oul.: schromp om, omgeschrompen. Omsmelten: vet omschrempen. Gron. woord.