Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[p. 362]

[Omlaten]

OMLATEN, bedr. w., ongelijkvl. Van het scheidb. voorz. om en laten: ik liet om, heb omgelaten. Niet afdoen: ik zal mijnen mantel maar omlaten. In de dagelijksche taal, gebruikt men dit woord, met weglating van een volgend werkwoord.