Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Omdrukken]

OMDRUKKEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. en onscheidb. voorz. om en drukken. Scheidb.: ik drukte om, heb omgedrukt. Door drukking iets in eene andere rigting zetten. Onscheidb. ik omdrukte: heb om-

[p. 348]

drukt. Aan alle kanten drukken: eenen appel omdrukken. Vond. Als met de nijtsche kroon mijn voorhooft prat omdrucken. Vond.