Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Noegen]

NOEGEN, onz. w., gelijkvl. Noegde, heeft genoegd. Tevreden zijn: maar noegend' aan den staat van 't geestelijk gebieden. Hooft. De rest deezer Fransoysen quaalijk noeghende op Don Johan. Hooft. Ook we-

[p. 304]

derk. zich noegen: mij noeght wel aan mijn rijk. Hooft. Het zamengestelde genoegen is, thands, gebruikelijk.