Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Nederkappen]

NEDERKAPPEN, (neerkappen) bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. neder en kappen: ik kapte neder, heb nedergekapt. Neerhouwen: eenen boom neerkappen. De Deck. zegt ter neder kappen: gij kapt de zuil ter neêr.