NEDERBONZEN, (neerbonzen) bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. neder en bonzen: ik bonsde neder, heb nedergebonsd. Met eene bons, voords met geweld nederstooten: terwijl ge haar haters neerbonst in 't verderf. S. Feitama. Daer quam Pompejus de Joodsche hoogheit neêrbonzen uit heur' staet. Poot.
Auteursrechtvrij