[Nastander]
NASTANDER, z.n., m., des nastanders, of van den nastander; meerv. nastanders. Iemand, die naar een ambt staat: naastanders van 't schoutschap heeft hij twaalf genoemt. Hooft. Dit woord is van de besten niet, alzoo men niet zegt nastaan, maar staan naar iets.
Auteursrechtvrij