Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Nasnorren]

NASNORREN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. na en snorren: ik snorde na, ben nagesnord.

[p. 224]

Snorrend navliegen: Stella onder and're voglen snorde deze Hijas na. Vond.