Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Narossen]

NAROSSEN, (narotsen) bedr. w. gelijkvl. Van het scheidb. voorz. na en rossen: ik roste na, ben nagerost. Rossend najagen: de Prins, de Graaf, de Burghermeester Straalen rotsen hun naa. Hooft.