Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Nakrijschen]

NAKRIJSCHEN, bedr. w., gelijkvl. en ongelijkvl. Van het scheidb. voorz. na en krijschen: ik krijschte - kreesch na, heb nagekrijscht - nagekreschen. Met een gekrijsch naschreeuwen.