Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[p. 205]

[Nakladden]

NAKLADDEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. na en kladden: ik kladde na, heb nageklad. Iets, op eene slordige wijs, naschilderen, naschrijven, namaken.