Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Nabloeijen]

NABLOEIJEN, onz. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. na en bloeijen: ik bloeide na, heb nagebloeid. Nog bloeijen, wanneer andere bloemen of bloesems reeds afgevallen zijn. Van hier nabloeijer: die bloemen zijn nabloeijers.