[Mollig]
MOLLIG, bijv. naamw., molliger, molligst. Zacht: Der handen scheutigheit, en 't tengere gebeent, Is met een mollig vleesch, en poezelheit vereent. Vond. Zacht op de tong, zoetachtig: mollige wijn. Van hier molligheid. Het komt, met malsch, mul, molm, lat. mollis, ons malen, uit eene bron. Zie ig.