Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Misrooijen]

MISROOIJEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. mis en rooijen: ik rooide mis, heb misgerooid. Niet wel rooijen, kwalijk op zijnen stand zetten. Hooft

[p. 112]

bezigt het ook onscheidb.: met enge en dwersloopende weeghen en misrooide (enormibus) wijken.