Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Mispel]

MISPEL, z.n., m., des mispels, of van den mispel; meerv. mispels, mispelen. De vrucht van den mispelboom. Zamenstell.: mispelbloesem, mispelboom. Uit het lat. mespilus, en gr. μεσπιλη, μεσπιλον.