Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Miskwaam]

MISKWAAM, (van miskomen) z.n., o., des miskwaams, of van het miskwaam; meerv. miskwamen. Ongeluk, ramp, ziekte, ongeval: indien de Heeren vermoghten het misquaam te keeren. Hooft. Verbaast van zulcke misquamen. Van Mand.