Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Medetorschen]

MEDETORSCHEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. mede en torschen: ik torschte mede, heb medegetorscht. Met zich torschen: de burghers moghten ook zoo veel van hunne haave meêtorssen, als enz. Hooft.