[Medekomen]
MEDEKOMEN, onz. w., ongelijkvl. Van het scheidb. voorz. mede en komen. Ik kwam mede, ben medegekomen. Met iemand. of met iets, komen, zoo wel van zaken, als van personen: de post is reeds hier, maar er zijn geene brieven voor u medegekomen.
Auteursrechtvrij