[Medeklinken]
MEDEKLINKEN, onz. w., ongelijkvl. Van het scheidb. voorz. mede en klinken: ik klonk mede, heb medegeklonken. Medeluiden. Ook, met anderen zijn glas doen klinken. Van hier medeklinker, eene letter, die, door hulp en in gemeenschap met anderen, haren onderscheidenen klank laat hooren.
Auteursrechtvrij