Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Medebrengen]

MEDEBRENGEN, bedr. w., onregelm. Van het scheidb. voorz. mede en brengen: ik bragt mede, heb medegebragt. Met zich brengen: ik zal twee getuigen medebrengen. Kinderen koek medebrengen. In zich behelzen: wat nieuws brengt de brief mede? Veroorzaken: de

[p. 48]

vrede brengt alle heil mede. Vereischen: naar mate de zaak medebrengt.