Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O(1804-1806)–P. Weiland– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [Medebegerer] MEDEBEGERER, (medebegeerder) z.n., m., des medebegerers, of van den medebegerer; meerv. medebegerers. Mededinger. Van mede en begerer (begeerder). Vorige Volgende