Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Luipaard]

LUIPAARD, (luiperd) z.n., m., des luipaards, of van

[p. 786]

den luipaard; meerv. luipaarden. Een wreed en grimmig dier, dat onder het kattengeslacht behoort, gevlekt en bont van vel: hij bootst den luipert na. Poot. Van het lat. leopardus