ters, voor vliegen. Het schip sprong in de lucht. Met eene betrokkene lucht afvaren. Met donderslagen, blixem en buijen vecht de lucht tegens ons. Oud. Gewest: de volken van allerhande luchten. J. de Marr. Eene zachte beweging van de lucht, eene koelte: daar komt lucht. Reuk, geur; met een meerv.: de hond krijgt de lucht van het wild. D'aptheek vol luchts en geurs. Deck. Een hof ontving ze in Edens zoete luchten. Poot. De neus vat de luchten van bloem en kruiden aan. Vond. Oneig.: lucht van eene zaak hebben, van eene zaak kundschap hebben. De lucht der valschheit verneemen. Hooft. Aangename tijding: de koopman luistert hier naer luchten uit der zee. Vond. Ik heb er geen lucht op, die zaak smaakt mij niet. Eindelijk, noemen wijnverlaters gezwaveld doek, waarmede zij de vaten luchten, met den naam van lucht. Verkleinw. luchtje, een zacht windje: het luchtje bloes violen en rozen uit
zijn mond. Vond. - Een luchtje scheppen. Eene kleine koelte: - Daar komt een luchtje, eenige verademing, verligting. - Om een luchtje gaan, eene kleine wandeling doen. Dat gaat om een luchtje, dat raakt verloren. Zamenstell.: luchtader, luchtbewoner, eene figurelijke benaming van het gevogelte, luchtbol, luchtgat, luchtgezigt, bij Oud., luchtgordijn, luchthartig, blijgeestig, luchthartigheid, luchtkreits, (luchtendom bij Vond.) luchtkunde, luchtledig, luchtmeter, luchtpijp, luchtpomp, luchtspringer, luchtsprong, luchtstreek, luchtweger, enz.
Lucht, Ker., Otfrid., Notk. luft, lufte, hoogd., deen., zw. luft, angels. luft, ijsl. left, schotl. lift. Het is zeer denkelijk, dat het, met ligt, lat. levis, tot eene bron behoort.
Auteursrechtvrij