[Loer]
LOER, z.n., m., des loers, of van den loer; meerv. loeren. Een plomperd, een botterik: wat schaedde ons toen het dol rumoer van aexters, ezels, en van loeren? Hoogst. Een ruuw mensch, die iemand ruuw en wreed behandelt: gevallen in handen van loeren, die hem neuz en ooren afsneeden. Hooft. Van hier het in de dagelijksche taal gebruikelijk loeris: hij is een regte, een groote loeris. Fr. lourd, lourdant.