Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Lammeren]

LAMMEREN, onz. en bedr. w., gelijkvl. Ik lammerde, heb gelammerd. Onz., lammeren werpen: de schapen beginnen te lammeren. Bedr.: soo lammerde de kudde gesprenkelde enz. Bijbelv.