Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Kweern]

KWEERN, (kwern, bij Kil. querne) z.n., vr., der, of van de kweern; meerv. kweernen. Een handmolen. Van hier kweernen, kwernen, met eenen handmolen malen. Moesog. quairnus, angels. cwearn, cweorn, cwyrn, deen. quaern, eng. quearn, quern.