KRIEL, z.n., o., des kriels, of van het kriel; zonder meerv. Eigenlijk, iets, dat grimmelt en zich gestadig beweegt. Voords klein goed, uitschot: dat is maar kriel van appelen. Van het manl. en vr. geslacht, een - eene kriel, beteekent het een kort mensch. Verkleinw. krieltje, een kruiphaantje, kruiphennetje. Zamenstell.: krielhaan, krielhen.
Auteursrechtvrij