[Kraauwel]
KRAAUWEL, z.n., m., des kraauwels, of van den kraauwel; meerv. kraauwels, kraauwelen. Kromme gaffel: al wat de krauwel optrock. Bybelv. Kromme nagel der dieren: zij besmetten met hare vuile kraeuwels. Vond. Menschennagel, in eenen lagen zin: blijf er met de kraauwels uit.
Auteursrechtvrij