KORINT, (korent, in het dagelijksche leven krint, krent) z.n., vr., der, of van de korint; meerv. korinten. Eene soort van kleine, ronde rozijnen, genaamd naar de stad Korinthus, uit welke plaats alleen zij, in den aanvang, aangebragt werden. Spottend noemt men opgedroogde zeeren, om de kin van kinderen, korinten. Zamenst.:
[pagina 580]
[p. 580]
korintenbrood (krentenbrood), korintenkakker, gierigaard, die, uit gierigheid, zijn gevoeg, als ware het, niet doen durft.
Auteursrechtvrij