[Koppen]
KOPPEN, bedr. w., gelijkvl. Ik kopte, heb gekopt. Koppen zetten, door middel van eenen kop (zie dit woord) bloed aftrekken: iemand op de handen koppen. Bij Kil. heeft het nog andere beteekenissen, die verouderd zijn. Van hier kopper, kopster.
Auteursrechtvrij