[Kom]
KOM, z.n., vr., der, of van de kom; meerv. kommen. Een holle bak, hetzij grooter of kleiner van omtrek. Verkleinw. kommetje. Hij liet de kom met het eten vallen. Eene waterkom: hij liet eene kom voor goudvisch in den hof graven. Ook eene haven, waar schepen veilig liggen: ter komme in. Vond. Kleine binnenlandsche zeeën dragen ook dien naam. Zamenstell.: baarskom, melkkom, papkom, spoelkom, vischkom, waterkom, enz. Hoogd. kumpf Reeds bij de Grieken was ϰομβος een diep vat.
Auteursrechtvrij