Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Klikklakken]

KLIKKLAKKEN, onz. w., gelijkvl. Ik klikklakte, heb geklikklakt. Het geluid van verdubbelde slagen: 't gedruis vervult de lucht, en klikklakt in onze ooren. J. de Marr. De wapens klickklacken. Vond, Zie geklikklak.