Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Klavecim]

KLAVECIM (klavecimbaal, klavecimbel), z.n., vr., der of van de klavecim; meerv. klavecimmen, of liever klavecimbalen (klavecimbels). Een snaarwerktuig, waarop

[p. 507]

muzijk gespeeld wordt: om de klavesim te roeren. Hooft. Ital. clavicembalo, fr. clavecin. Zie cimbaal.