Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Klappei]

KLAPPEI (klappeije), z.n., vr., der, of van de klappei; meerv. klappeijen. Eene klapachtige vrouw. Het woord heeft eenen klemstaartigen basterduitgang, even als liverei. Van dit klappei is het onz. w. klappeijen.