[Kier]
KIER, z.n., m., des kiers, of van den kier; zonder meerv. Als eene deur even openstaat, zegt men: de deur staat op, of aan, eenen kier. In Friesl. bezigt men het onzijd.: de deur in het kier zetten. Het zal, misschien, van keeren afstammen; althands Coornh. zegt: de deur staet aen keer.
Auteursrechtvrij