Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Katrol]

KATROL, z.n., vr., der, of van de katrol; meerv. katrollen. Eene windas. Met de katrol opwinden. Verkleinw. katrolletje. Zamenstell.: katroltouw. Bij Kil. katerrol, katershoofd.