Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Itten]

ITTEN, bedr. w., gelijkvl. Ik ittede, heb geit. Een zeeuwsch woord. Tot het huwelijk overhalen: een weduw is best te itten, als zij noch met het lamper omhangen is. J. de Brune.