Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Inzwieren]

INZWIEREN, onz. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en zwieren: ik zwierde in, ben ingezwierd. Zwierend inkomen: hij kwam op schaatsen inzwieren. Terwijl de Godin ten hemel innezwiert. Vond.