Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Inzegenen]

INZEGENEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb.

[p. 409]

voorz. in en zegenen: ik zegende in, heb ingezegend. Door zegening inwijden: eenen leeraar inzegenen. Van hier inzegening.