Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Inwaart]

INWAART, bijw. van plaats. Binnenwaart. Aan deze zijde strekte zich de zee inwaart. De vergelijkende trap wordt in de overzetting van den Bijb. gevonden: een ander voorhof, inwaerder, dan dat voorhuys. Van in en waart. Zie waart.